Wetten en regels bepalen in hoge mate welke positie migranten in de samenleving innemen. Vóór de 19de eeuw kende Nederland geen landelijk Vreemdelingenbeleid.
In 1796 legde schoenmaker Joseph Tonck, afkomstig uit de plaats Dursten in Duitsland de Amsterdamse Poorter eed af. Migranten konden na betaling burger van een stad worden.
Het directe effect van de Vreemdelingenarbeidswet van 1934 was waarschijnlijk niet zo groot, maar op lange termijn deed de maatregel wel degelijk haar invloed gelden.
De economische depressie leidde in de jaren dertig tot een hoge werkloosheid. Politieke partijen en de vakbeweging wilden maatregelen om de werkgelegenheid van Nederlanders te beschermen....
De Vreemdelingenwet van 1965 verving de oude wet uit 1849. De wet bevatte regels over de toelating, de uitzetting en het toezicht op vreemdelingen, en over de grensbewaking.
