Werkgevers regelden de huisvesting van gastarbeiders uit Turkije die via werving naar Nederland kwamen. Zij werden meestal ondergebracht in grote bedrijfspensions en woonoorden.
In 1960 telde Nederland 22 Turken met een verblijfsvergunning. In 1965 was dit aantal opgelopen tot 9.000. De piek van de migratie van Turkse arbeiders naar Nederland lag in 1972.
In Nederland vonden gastarbeiders uit Turkije werk in de auto-industrie, de bouw, de metaal- en scheepsbouw, de textielindustrie en de schoonmaakbranche.