Studenten uit Suriname

Raymond Christon

Raymond Christon werd in de Grote Dwarsstraat te Paramaribo geboren op 2 juni 1935. Hij groeide op in Suriname en werd onderwijzer op de technische school te Paramaribo. Om zich verder te bekwamen in de technische richting besloot hij in 1956 naar Nederland te gaan. Een klein stipendium stelde hem in staat te studeren. Het was echter niet genoeg om van rond te komen, dus besloot Raymond naast zijn studie te gaan werken.

Raymond Christon aan het boetseren in een atelier op de Academie voor Beeldende Kunsten in Tilburg.
Raymond Christon aan het boetseren in een atelier op de Academie voor Beeldende Kunsten in Tilburg (1959). Collectie: Historisch Beeldarchief Migranten/IISG

In Tilburg studeerde hij aan de kunstacademie onder de hoede van onderdirecteur Donders, die in hem een aanleg voor wiskunde bespeurde. Raymond sloeg de tweede klas over en haalde zijn aktes tekenen en bouwkundig tekenen. Daarop vertrok hij naar Rotterdam om op de avondschool een cursus werktuigbouwkundig tekenen te volgen. In 1963 was hij daarmee klaar: “Feesten, daar deden we niet aan, want we wilden snel klaar zijn en weer naar huis. Maar we zijn niet teruggegaan.”

Tijdens zijn studie solliciteerde hij bij twee muloscholen in Rotterdam. Eerst wilde men hem niet aannemen vanwege zijn Surinaamse akte, maar dit loste hij op door in Den Haag zijn akte geldig te laten verklaren. Hij bleef een jaar bij deze twee scholen werken. Vervolgens solliciteerde hij bij de technische school De Vaan, in Rotterdam-Zuid. Aanvankelijk werd hem een baan van zestien uur per week aangeboden, maar hij legde uit dat hij daar geen gezin van kon onderhouden en vroeg om dertig uur, die hij uiteindelijk ook kreeg. Hij werkte er tot 1970. In 1960 trouwde Raymond met Carmen Wijngaarde. Zij kregen drie kinderen: Judith geboren op 3 augustus 1961, Hans Peter geboren op 9 februari 1964 en Raymond op 30 juni 1969. Raymond en Carmen zijn later gescheiden.

In 1970 vertrok Raymond Christon naar Meppel, waar hij tot 1994 met veel plezier op de technische school zou werken. Toen er een tweede fusie dreigde, besloot hij na meer dan drieënveertig dienstjaren gebruik te maken van de denominatieregeling. Sinds die tijd geniet hij van het ambteloos burgerschap. Hij is actief in het kerkelijk leven in Meppel. Hij is ouderling en heeft een praatgroep van senioren met wie hij het dagelijks leven bespreekt en andere wereldse zaken die hen bezig houden.